Wspomnienie o anonimowym Żydzie

Kirkut, o którym wspomina Aleksandra, jawił mi się (a piszę o latach 1955-1960) jako miejsce tajemnicze, niedostępne, a wręcz - zakazane. Zjeżdżając na sankach w dół powojennego leja bombowego (wówczas był on usytuowany naprzeciw bramy wejściowej), nie zastanawiałem się że jest to

Pan Fiszkies

Cieszę się, żę wreszcie ktoś zajął się tym tematem. Mieszkałam w malowniczym Wilnie, pełnym miłości i kultury, gdzie było bardzo dużo Żydów. Byli to mądrzy ludzie, znałam lekarzy, bankierów, sprzedawców. Były różne o nich opowieści.

Wspomnienie o anonimowym Żydzie

Nigdy ich nie spotkałem w Hrubieszowie, chociaż podobno byli tu. Urodziłem się 18 lat po wojnie. W Hrubieszowie gdzie mieszkałem do 18 roku zycia jedynym zanotowanym w mojej pamięci wspomnieniem po Żydach była nazwa kwartału starych budynków w środku miasta nazywanych "Sutki".

n/n n/n

Sam nie znam żadnego żyta .Gdy byłem dzieckiem do babcia opowiadała różnie dziwne rzeczy o żytach .Gdy miałem naście lat za czołem szukać ,dla czego moja babcie tak nienawidziła "tych" żydów .I teraz wiem dlaczego babcia nienawidziła .A teraz mieszkam na " zachodzie" i

Czcigodni, pobożni Uczciwi, bezimienni

Historia mojego miasta, po której nie pozostał żaden ślad. W 1753 r. istniała w Rawiczu ulica Żydowska. Wywożono nią materiały na jarmarki do Breslau, Warszawy, Lipska i Małopolski.

Laura Kaufman

Urodziłam się 10 lat po wojnie.Pani Laura mieszkała nad nami i była dla mnie jak babcia, której nie miałam. Kochałyśmy się. Pani Laura była wielką polską uczoną, biologiem.

Wspomnienie o anonimowym Żydzie

Tęsknie za Wami Żydzi. Tęskni świadomość tego, że jeszcze tak niedawno byliście razem z nami. Tworzyliście kulture, klimat miasta. Dziś pozostały jedynie ruiny Waszej świątyni, kilka kamienic i wielka pustka, którą odczuwam spacerując po mieście.

Frania Amstel...?

Patrzysz na mnie dziewczynko, swoimi wielkimi, migdałowymi oczami, nie, koloru ich nie widać, ale takie właśnie musiałaś mieć, bo i te włosy, ciemne, falowane, tu na zdjęciu krótkie, długi nosek, wyraziste usta - te rysy tak bardzo nie dawały szans na schronienie.

Tarnowska krawcowa

Należę do pokolenia powojennego i niestety nie znam świata żydowskiego, tego specyficznego klimatu, atmosfery stedtl, biednych krętych uliczek, targowisk, świąt żydowskich, jidisch, jedynego w swoim rodzaju humoru żydowskiego.

Wspomnienie o anonimowym Żydzie

Ja się nazywam Mira z domu Sznajer, łzy mi pociekły z wzruszenia jak się dowiedzalam o tej stronie.