Włocławek
Tadeusz Reichstein
Profesor Tadeusz Reichstein przeżył Holocaust. Jednak w swoim rodzinnym mieście - Włocławku został wymazany z pamięci. Mimo wszystko jednak prof. Sterkowicz (nadal żyje we Włocławku) latami pielęgnował pamięć o starszym koledze. Dziś Wyższa Szkoła Humanistyczno-Ekonomiczna, a dokładnie jej Collegium Minus nosi imię tego polskiego (choć oficjalnie niepolskiego) Noblisty.
15 grudnia przepadnie 60 rocznica przyznania profesorowi Reichsteinowi Nagrody Nobla. Mało kto o tym we Włocławku wie. Urodził się 20 lipca 1897 roku właśnie we Włocławku, tu spędził dzieciństwo. Jako zaangażowani w przywrócenie pamięci o włocławskich Żydach poszukujemy kontaktu z osobami, które mogą nam przekazać cokolwiek o profesorze Reichsteinie. każda informacja jest dla nas ważna.
Stowarzyszenie Obywateli Projekt Włocławek Projekt "Pamięć - Pamiętać - Pamiętamy!"
tel. 515 712 642; mail: [email protected]
>>>>>>
Tadeusz Reichstein urodził się 20 lipca 1897 we Włocławku w żydowskiej rodzinie Isidora Reichsteina i Gastavy Brockmann. Rodzina ta wyemigrowała do Zurychu, gdy miał on osiem lat, po kozackim pogromie na ulicach Włocławka. Studiował chemię na politechnice w Zurychu (ETHZ), uzyskując dyplom w 1920 roku. W 1922 roku. uzyskał doktorat i kontynuował pracę na ETHZ. W 1927 roku. poślubił Henriette Louise Quarles van Ufford pochodzącą z holenderskiej rodziny arystokratycznej. Mieli jedną córkę.
W latach 1930-1938 profesor chemii organicznej politechniki w Zurychu, 1938-1967 uniwersytetu w Bazylei; członek zagraniczny Towarzystwa Królewskiego w Londynie.
Doctor Honoris Causa:
Towarzystwa Chemicznego w Londynie od 1947 roku, Wydziału
Farmaceutycznego Uniwersytetu Paryskiego; od 1951 roku Wydziału
Medycznego Uniwersytetu w Bazylei; od 1967 roku Uniwersytetu w
Abidżanie; od 1968 roku Uniwersytetu w Londynie; od 1970 roku
Uniwersytetu w Leeds; od 1978 roku Uniwersytetu Polskiego w Londynie; od
1995 roku Akademii Medycznej w Gdańsku.
Od 1994 roku Obywatel Honorowy miasta Włocławka.
Członek Honorowy Towarzystw:
od 1951 roku Szwajcarskiej Akademii Nauk Medycznych Berno; Hinduskiej
Akademii Nauk w Bombaju od 1952 roku; Królewskiej Akademii Medycznej w
Brukseli od 1959 roku; od 1961 roku Instytutu Nauki Weizmanna w Revohot;
od 1964 roku Japońskiego Towarzystwa Farmaceutycznego w Tokio;
Tureckiego Stowarzyszenia Chemicznego w Ankarze od 1964 roku;
Indyjskiego Towarzystwa Farmaceutycznego w Delhi od 1965 roku;
Brytyjskiego Towarzystwa Pteridologicznego w Londynie od 1967 roku; od
1968 roku Szwajcarskiego Towarzystwa Biochemicznego Berno; Włoskiego
Stowarzyszenia Nauk Farmaceutycznych w Rzymie od 1968 roku; Niemieckiego
Stowarzyszenia Badań Roślin Leczniczych w Bonn od 1971 roku; od 1974
Amerykańskiego Towarzystwa Pteridologicznego w Nowym Yorku; od 1976 roku
Towarzysztwa Botanicznego w Bazylei; Niemieckiego Stowarzyszenia
Botanicznego w Bonn od 1976 roku; Szwajcarskiego Stowarzyszenia
Botanicznego w Bazylei od 1976 roku; Szwajcarskiego Botanicznego
Stowarzyszenia Berno od 1977 roku; Zurychskiego Stowarzyszenia
Botanicznego w Zurychu od 1978 roku; od 1988 roku Włocławskiego
Towarzystwa Naukowego we Włocławku; od 1994 roku Polskiej Akademii
Medycznej w Warszawie; od 1995 roku Polskiego Towarzystwa Botanicznego.
Odznaczenia Honorowe:
Medal Zasłużonego dla miasta Włocławka - 1988 rok
Medal Medicus Magnus - Polskiej Akademii Medycznej ? 1994 rok
Maedal im. Mikołaja Kopernika ? Polskiej Akademii Nauk ? 1994 rok
W 1933 roku dokonał biosyntezy kwasu askorbinowego (niezależnie od W.N.
Hawortha), wyizolował (1936) kortyzon oraz inne hormony kory nadnerczy.
Za prace dotyczące chemicznej struktury i biologicznego działania
hormonów kory nadnercza w 1950 roku otrzymał Nagrodę Nobla (wspólnie z
Ph.St. Henchem i E.C. Kendallem).
Zmarł w 1996 roku. w Bazylei. Do końca życia zachował znajomość języka polskiego, choć miał trudności posługiwania się nim. Rodzice jego nigdy nie wyrzekli się obywatelstwa polskiego i byli z tego dumni.
15 grudnia 2010 przypada sześćdziesiąta rocznica przyznania Tadeuszowi Reichsteinowi Nagrody Nobla.
Jako szczególne słowa uznania dla profesora Reichsteina niech posłuży
wypowiedź członka Królewskiego Komitetu Noblowskiego prof. G.
Liljestranda podczas wręczania Nagrody w dniu 10 grudnia 1950 roku:
Izolacja składników cortiny okazała się trudnym zadaniem, wymagającym wysiłku wielu badaczy. Szczególnie ważny wkład dali na tym polu Wintersteiner i Pfiffner, a również E. Kendall z kliniki Mayo w Rochester i Tadeusz Reichstein w Bazylei oraz ich współpracownicy. Najwcześniej, bo w 1934 r. sukces uzyskali Kendall i jego grupa, otrzymując z ekstraktu kory nadnerczy czystą cortinę w formie krystalicznej. Ich badania zapoczątkowały krystalizację całej grupy substancji cortinowych. Z biegiem lat liczba wykrytych substancji osiągnęła 20, a obecnie znanych jest ok. 30. Sześć z tych substancji wykazywało większy lub mniejszy efekt przy podawaniu ich zwierzętom, którym usunięto nadnercza. Połowa z tych substancji była po raz pierwszy odkryta przez Reichsteina, ściśle naśladowanego przez Kendalla. Ten ostatni był pierwszy w odkryciu czwartego związku. Reichsteinowi udało się na drodze syntezy częściowej, wychodząc z pochodnych kwasu żółciowego, wyprodukować jedną z substancji, która okazała się wartościowym środkiem leczniczym w leczeniu przypadków choroby Addisona. Lek ten stał się łatwo osiągalny. Nieco później ten związek został odkryty przez Reichsteina również w ekstraktach z kory nadnerczy. Wśród tych związków najbardziej znanym okazał się nazywany pierwotnie składnikiem E - a obecnie cortisonem lub cortonem, który był izolowany przez cztery różne pracownie, między innymi Kendalla i Reichsteina.
Napisz komentarz
Pola oznaczone * muszą zostać wypełnione.
Komentarz:4 , wto listopad 16, 2010, 19:13:41
Komentarz:3 , wto listopad 16, 2010, 18:27:23
Komentarz:2 , pon listopad 08, 2010, 20:01:39
Komentarz:1 , czw wrzesień 30, 2010, 07:30:40
Komentarz:5 , wto styczeń 04, 2011, 14:38:40